Lucht het jou ook op, af en toe eens leeglopen?
 

Zo af en toe heb ik het even nodig: leeglopen. Ook onlangs weer.

Ik was een hele tijd heel geconcentreerd met allerlei projecten bezig geweest. Dat had me meer energie gekost dan ik me realiseerde. Daarnaast had ik meegedaan met een aantal inspirerende workshops, challenges, ondernemersbijeenkomsten etc. De ideeën kwamen mijn oren uit: blogs, workshops, een compleet online-programma; echt ideeën genoeg waarmee ik het (werk)leven van mijn klanten zoveel leuker en beter kan maken!

Ik betrapte me erop dat ik met mijn plannen en ideeën wel 7 stappen verder was dan de dagelijkse realiteit. En die dagelijkse realiteit bestond uit een aantal steeds terugkomende activiteiten waarvoor de inspiratie een beetje op was. Ook de administratieve beslommeringen (belasting en zo) die er lagen waren niet erg inspirerend.

De dop ging van de fles

Ineens was het klaar. Ik sprak een goede vriendin en de dop ging van de fles: ik liep leeg. Alles wat tegen gevallen was, wat niet het gewenste resultaat had opgeleverd of wat veel energie had gekost, moest eruit. Het moest gezien en gehoord worden. Het moest uit mijn hoofd en uit mijn lijf.

Waar doe je het nog voor?

Ik realiseerde me dat veel van de vrouwen waar ik mee werk af en toe in een gelijksoortige positie zitten. Ze hebben een veeleisende baan; er wordt aan allerlei kanten aan ze getrokken. Ze moeten creatief zijn, altijd goede zin hebben en vol energie zitten. Terwijl ze vaak ook in een positie zitten waar ze ‘eenzaam’ zijn. Ze hebben wél collega’s maar kunnen daar niet alles mee delen. Dat zou hun positie misschien ondermijnen. Of ze moeten het zelf uitzoeken omdat er niemand anders is die op een bepaald vakgebied ook deskundigheid heeft. Zij vragen zich soms af: vind ik dit nog leuk? Waar doe ik het voor?

Alleen maar luisteren

Ik vond een luisterend oor bij een goede vriendin die ook mijn werk kent. Zij luisterde naar me stelde maar een paar vragen en gaf gelukkig geen advies. Daardoor werd mijn hoofd weer helder en kreeg ik de energie die ik nodig had om de dingen die ik moet doen weer op te pakken. En doordat al de ‘moet’ dingen weer van tafel waren, ontstond er ook weer ruimte om de creatieve zaken op te pakken.

3 tips: acties waar je écht wat aan hebt

• De dingen die me dwars zaten, spookten al langer door mijn hoofd. Het waren geen zware problemen maar wel vervelende gedachten en die moest ik een keer onder ogen zien. Door ze onder ogen te zien, kregen ze het formaat dat ze hadden: problemen die opgelost kunnen worden. Maar je moet het wel doen; actielijstje gemaakt en ze aangepakt.

• Ik had een vriendin met een luisterend oor, maar schrijven kan ook goed werken: gewoon op een schrijfblok, met de hand je verhaal spuien. Het lekkere daarna is dat als je het probleem aangepakt hebt, je van het papier een prop kan maken die je kunt weggooien of verbranden.

• Waar je op zo’n moment niks aan hebt zijn oplossingen die anderen voor je bedenken. Waarschijnlijk kun je die ook wel zelf bedenken en halen ze niet het vervelende gevoel bij je weg. Erger nog, ze geven je het gevoel dat je het helemaal niet goed doet. Dus: als je even wilt leeglopen bij iemand, vraag of ze alleen willen luisteren. (Doorvragen mag natuurlijk wel maar oplossingen hoeven ze niet te geven.)